Suriname aan de Waterkant

Suriname aan de Waterkant

zondag 28 februari 2010

Eerste trip.






Hallo, Hier weer een overzicht van wat ik de afgelopen week heb meegemaakt. Maandag ben ik vrij geweest omdat ik naar de vreemdelingenpolitie moest om mijn visum te regelen (gelukkig is alles geregeld en hoef ik geen documenten meer vanuit Nederland aan te vragen). Dinsdag, woensdag en donderdag ben ik op stage geweest. Wederom was het rustig en hadden we niet veel te doen. Donderdag hebben Suze en ik een dossier gekregen van 2 jongens die in de gevangenis zitten omdat ze een winkeldiefstal hebben gepleegd. (Deze jongens zitten al 2½ maand vast en er is nog niks mee gebeurd). Het is de bedoeling dat we een voorlichtingsrapport schrijven voor de rechter. In het voorlichtingsrapport komt een overzicht hoe het verleden van deze jongens is geweest. Wel raar want we kregen een dossier voor ons met de opdracht: Lees je in. Volgende week ga je naar de gevangenis en succes. Na 3 keer hulp vragen werd het ons eindelijk duidelijk wat nu de bedoeling is. (Dit is wel wennen aangezien je in Nederland eerst hulp krijgt en het dan pas zelfstandig gaat doen).
Aankomende week gaan we (als het goed is) naar het huis van bewaring om met deze jongens te praten om een goed rapport te kunnen maken. Verder gaan we ook op huis bezoek om met de ouders/moeder en vriendin te praten over hoe zij deze jongen ervaren. Ben heel erg benieuwd hoe dit gaat worden.

Tripje Bergendal en Brownsberg.
Zaterdag morgen werden we om 6.30 opgehaald door Ruben (reisleider) om op onze eerste trip te gaan. Lastig om je tas ervoor in te pakken omdat je werkelijk geen idee hebt wat je te wachten staat. Ruben was mooi op tijd (6.15) en we gingen met 2 Jeeps richting Bergendal. Hier aangekomen kregen we een heerlijk ontbijt (broodjes met ei) en kon het programma beginnen. Bergendal is een Resort waar diverse activiteiten worden georganiseerd. We zijn begonnen met een Historische wandeling. Vroeger werden hier slaven gehouden om de suikerriet en koffieplantage te onderhouden. Er overleden heel veel mensen (waardoor het ook de death valley wordt genoemd) aan malaria. We hebben een wandeling gedaan over de bergrug waar de vroegere slaven en gouveneurs begraven zijn. De wandeling was schitterend. Het uitzicht was echt adembenemend. Na deze wandeling gingen we de kabelbaal tocht doen. In totaal waren er 9 kabelbanen waar we overheen gingen. De eerste was wel spannend omdat je jezelf moet laten gaan en je jezelf ook moet remmen (als je dit niet op tijd doet knal je met je lichaam tegen een boom…. Niet prettig lijkt me). Dit was echt gaaf om te doen. Je hebt zo’n mooi uitzicht en het gaat zo hard. Echt heel leuk om te doen. De 7e baan was over de Surinamerivier waar je voor het eerst zag hoe diep het eigenlijk was (en hoe ver je naar beneden kon vallen mocht het mis gaan).
Als laatste zijn we met een Kayak de Suriname rivier over gegaan. We zijn een creek ingegaan. Dit was zo raar. Je ligt in het water en om je heen is eigenlijk alleen maar natuur (de dommel is hier niks bij) en het enige wat je hoort zijn vogels. Ik heb echt genoten van deze toch. Na deze drie dingen zijn we met de jeeps naar Brownsberg gereden. Hier aangekomen hebben we onze hangmatten opgehangen en hebben we heerlijk Sautosoep gegeten. In de avond zijn we nog een rondje wezen wandelen en zijn we gaan slapen (wel heel erg wennen in een hangmat en voor het eerst weer 15 graden!!!!).
De volgende dag zijn we naar de Leoval gegaan. De looptocht ernaartoe was erg zwaar. Echt goed paden hebben ze daar niet en het is constant berg op en weer berg af. Bij de waterval was het echt supermooi. Het was mogelijk om met je zwemkleren in deze waterval te staan (wat ik natuurlijk heb gedaan). Conclusie van deze dag…. Het was schitterend en eigenlijk onbeschrijfbaar hoe mooi het was. Dit was de eerste trip die ik hier in Suriname heb gedaan en ik heb echt genoten. Ik zou zo nog een keer gaan…. Ik heb me voor 2 trips ingeschreven.
1. De back to basic tour --> Denk dat de naam al genoeg zegt.
2. Jeep tour --> 2 dagen door de jungle (zelf) rijden met een Jeep.
Ik heb hier in ieder geval al heel veel zin in.
Morgen heb ik lekker een dag vrij en dinsdag gaat de stage weer beginnen. Ik zal jullie op de hoogte houden. Kus Sanne.

zondag 21 februari 2010

Eerste stageweek + Lelydorp met Jean-Pierre





Hier weer een berichtje van mij uit Suriname. Donsdag, woensdag en donderdag zijn we naar stage gegaan en moesten we net al maandag verslagen lezen. Wij waren hier op dinsdagmorgen al mee klaar dus wij naar Rene met de vraag wat we dan konden doen…. Aan school werken. Heel fijn zonder Laptop. Dinsdag hebben we de contracten gegeven aan Rene en hij zou deze gaan kopiëren zodat we deze as maandag voor de visumaanvraag gereed hadden. Woensdag hadden we gelukkig wel de laptop bij en hebben we aan onze opdrachten gewerkt. Toen we aan het eind van de dag de contracten wilde halen had Rene helaas nog geen tijd gehad om deze te kopiëren. We hebben ze toen maar zelf meegenomen zodat we zeker wisten dat we ze donderdag konden laten ondertekenen (zonder een stageovereenkomst is het niet mogelijk om je visum te regelen vandaar dat het zo belangrijk is). Donderdag gingen wij om 7.15 met de contracten naar Rene om te vragen of hij deze wilde doornemen met ons en ondertekenen. Hier kregen we een antwoord op dat we later maar terug moesten komen omdat hij eerst zijn krant moest lezen!?!?!? Ik heb deze week gemerkt dat ze hier om 7.00 uur beginnen maar dat eigenlijk nog niemand echt start met werken. Vrouwen maken zich eerst op of gaan samen de avond van te dag ervoor bespreken. Heel apart. Ook als wij straks naar de gevangenis gaan moeten we om 7.00 uur met de bus naar Santa Boma (dit is ongeveer een uur rijden) waar we tussen 8.00 en 8.30 zullen aankomen. Ons is verteld dat we dan toch pas rond 9.30 echt daadwerkelijk beginnen met de gesprekken omdat we eerst een uurtje bij mogen komen. Beetje vreemd maar dat is hier dus heel normaal. We zullen wel zien als we daadwerkelijk naar de gevangenis gaan.
Donderdag avond is Ruben in het complex geweest. Dit is een persoon die diverse tripjes regelt en naar horen zeggen is het bedrag wat je daarvoor moet betalen ook goed. Wij hebben voor februari en maart al 2 tripjes vastgezet namelijk: Brownsberg samen met Berg en Dal en een Jeap Safari.
Volgend weekend is ons eerste trip. Ben erg benieuwd hoe het is.
Activiteiten op brownsberg zijn:
- De leovallen
- Uitzichtpunt
- Mazaroni-top.
Activiteiten op berg en dal:
- Kabelbaan
- Kayak
- Historische wandeling

Vrijdag zijn we met vier personen naar het centrum gegaan om het een en ander te kopen. Voor de trip van volgende weekend (brownsberg en Berg en Dal) slapen we in een hangmat dus deze moesten we nog eentje aanschaffen (gelukkig valt de prijs best mee (€ 17) voor een extra grote (Twee persoons)).
‘s Avonds was er een afscheidsfeest van 2 huisgenoten. We zijn weer naar La Caff gegaan. Tuurlijk was het weer enorm gezellig.

Zaterdagmorgen moest ik er vroeg uit omdat ik om 9.00 uur in het centrum had afgesproken met Jean-Pierre (vriend van Carlijn). Om 8.30 kreeg ik een mail van Jean-Pierre dat hij het niet ging halen dus dat het een half uur later werd (gelukkig had Carlijn me al gewaarschuwd dus was ik er eigenlijk al vanuit gegaan). Om 9.30 stond ik op de afgesproken plaats en kwam JP samen met zijn moeder (joan) aangereden. We zijn de auto gaan parkeren en zijn toen het centrum ingelopen. Ik ben met hun de Centrale markt op gegaan. Dit is een grote hal waar eigenlijk alles aan eten wordt verkocht. Heb diverse fruitsoorten geproefd en kokosmelk gedronken. Na de markt zijn we door het centrum gelopen.
Rond 12 uur zijn we naar een Tante van JP gegaan. Hier moesten ze het een en ander afgeven en hebben we heerlijk geluncht. (eigenlijk was dat haar eerste vraag of we lekker iets wilde eten…. Heerlijk was het weer. Ik hoef niet te wennen aan het Surinaams eten).
Rond half 2 zijn we naar Lelydorp gereden waar JP samen met Joan en haar man woont. Leuk om te kijken hoe een huis er uitziet. Het huis is opgedeeld in 2 delen. Het voorste stuk woont de broer van JP en achter wonen JP en die moeder en stiefvader. Hier hebben we heerlijk wat gedronken en zijn we naar Wit Santie gereden. Hier gaat Joan een huis bouwen. Wanneer dit allemaal gaat gebeuren is nog niet duidelijk maar ze hebben hier in ieder geval een stuk grond gekocht. Achter het stuk grond is een stuk bos waar ze een hutje hebben gebouwd en een riviertje hebben gegraven. Het zag er echt schitterend uit. Raar dat je nog geen 200 meter van de weg af zit maar toch het gevoel hebt dat je helemaal weg bent. Het is zo stil daar. Hier hebben we lekker gezeten en in de hangmat gelegen. ’s Avonds zijn we teruggereden en moest JP een beest (spakara) begraven die de eieren uit het kippenhok steelt. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een foto te maken (net alsof ik het gevangen heb terwijl ik nog geen dode muis durf op te ruimen ;-)) Hierna heb ik nog gegeten daar en hebben ze me thuis afgezet. Joan gaat kijken of ze een hindoestaans gezin kan vinden die waar ik volgende week maandag heen kan. Er is dan een Hinoestaans feest genaamd de Holi Phagwa. Dit is een feest van de lente, maar staat ook symbool voor de overwinning van het goede op het kwade. Het feest vindt zijn oorsprong in het verhaal van Prahluda die door zijn vader Hiranya Kashipu en zijn tante Holika op de brandstapel werd gezet, omdat hij zijn vader niet als god wilde vereren. Prahluda bleef echter ongedeerd door het voor, terwijl de slechte Holika in vlammen opging. De avond voor Holi Phagwa steken hindoes een stapel gedroogde palmbladen in brand om de verbranding van Holika te symboliseren. Daarna kan het uitbundige feest beginnen. De hele dag bekogelen Hindostaanse jongeren elkaar en alle passanten met verpoeder en water. Ik ben benieuwd hoe het is. Ik zal jullie op de hoogte houden. Tot de volgende blog. Kus Sanne

maandag 15 februari 2010

Eerste stagedag.


Nou afgelopen zaterdag dachten we gezellig naar een carnavalsoptocht te gaan. Het zou om 16.30 uur beginnen en dan zou de optocht rond 17.30 op het onafhankelijksplein zijn. Wij waren er netjes op tijd horen we daar dat het een kinderoptocht is… Natuurlijk ook leuk. Wij hebben lekker op een bankje gezeten en gewacht… en gewacht…. En nog maar weer gewacht… Om 19.00 uur nog geen optocht gezien dus besloten we maar in de straat te kijken waar ze uit moesten komen…. Nog geen optocht te zien. We besloten maar om terug te gaan aangezien er een verjaardagsfeest op de planning stond met lekker eten en drinken (en ik had na de lunch niet meer gegeten dus eten kon ik wel gebruiken). Jammer dat we geen optocht gezien hebben maar dan komt dat volgend jaar wel met de carnaval (Moet zeggen dat het wel een raar idee is dat je het dit jaar helemaal niet meemaakt).
Verjaardagsfeest was erg gezellig en heel leuk om dit met alle bewoners te doen.
Op zondag heb ik lekker uitgeslapen en de hele dag lekker gelezen en niks gedaan. ’s Avonds waren we uitgenodigd bij Rene (stagebegeleider) om op het verjaardagsfeest van zijn kleinzoon te komen. Daar aangekomen (natuurlijk weer veel te vroeg) kregen we drinken. Rene woont achter het stagecomplex waar we in eerste instantie zouden gaan wonen. Achteraf ben ik blij dat ik er niet zit omdat het toch ver weg is en ik het denk ik niet zo leuk had gevonden om achter mijn begeleider te wonen. We hebben hier lekker gegeten en zijn op tijd naar huis terug gegaan omdat maandag de eerste stagedag is en we toch op tijd naar bed wilden.
Maandag stond ik om 5.30 op om vervolgens om 6.15 op de fiets naar het centrum te gaan. Vooraf gekeken met Suze hoe we moesten fietsen en dit is heel makkelijk. Een rechte weg en aan het eind van deze weg rechts en dan ben je er. In totaal is het 20 min fietsen. (Dus morgen kunnen we 20 min later vertrekken :-) ). We waren dus veels te vroeg dus hebben we in het gebouw gewacht totdat Rene er zou zijn. Heel vreemd want je zit in dat gebouw en eigenlijk vraagt niemand wat je daar komt doen of wie je bent. Heel raar. Je wordt eigenlijk genegeerd. Om 7.00 uur was Rene er en kregen we een aantal rapporten om door te lezen. Dit is best interessant maar om dit tot 15.00 uur te doen…… Erg vermoeiend (en dan was dit dag 1 van de komende 2 weken). Het is straks de bedoeling dat we in de gevangenis rapporten uitbrengen over de voorwaardelijke invrijheidsstelling van cliënten. Verder kunnen cliënten zich inschrijven voor het spreekuur en heb ik met hen een gesprek. Ze kunnen gewoon hun verhaal kwijt willen maar misschien moet ik wel hele praktische zaken voor hun regelen. We zullen zien. In ieder geval ga ik over 2 weken voor het eerst mee richting de gevangenis…. Best spannend maar het lijkt met ook super interessant. In ieder geval vond ik de eerste dag erg lang en ga ik in de toekomst ook mijn studieboeken meenemen voor wat afwisseling. Tot de volgende keer. Kus Sanne

vrijdag 12 februari 2010

Waterkant.





Donderdag ben ik samen met Suze voor het eerst op de fiets geweest. Raar om te fietsen in Paramaribo  Ik ben constant aan het denken: “links fietsen”, “Links fietsen”. Heel apart. Maar het ging prima. Gewoon achter elkaar en goed LINKS blijven. We zijn samen maar de Maretraite Mall gefiets. Wat een winkelcentrum (not!!!) Echt hier is werkelijk niks te beleven. We hebben een rondje gelopen en een heerlijke ijskoffie gedronken waarna we naar de telesur (surinaamse provider) gefietst zijn. Hier hebben we een Sim-kaart gekocht (raar dat je dit alleen maar kan als je een Paspoort kan tonen – Ik kon er namelijk wel gelijk 2 kopen, eentje voor May omdat ze al op stage was). Dit zal wel een van die vage Surinaamse regeltjes zijn…. Na ons fietstochtje hebben we heerlijk gelezen in onze hangmatten. ’s Avonds kwamen de medebewoners terug van de stage. Deze studenten zijn al bezig met hun definitieve visum aanvraag en via hen ben ik erachter gekomen dat je voor deze aanvraag dus weer diverse gegevens nodig hebt. Het komt erop neer dat ik alles wat ik in Nederland al een keer heb ingeleverd nog een keer hier in Suriname moet inleveren. Dit is voor mij dus een probleem omdat ik door de verhuizing geen idee heb waar alle spullen zijn gebleven. Misschien heb ik het wel weg gegooid of misschien ligt het ergens in een doos….. Echt werkelijk geen idee. Na diverse telefoontjes te hebben gepleegd (zonder dat de juiste papieren terecht zijn) zijn we naar een pannenkoekenhuis gegaan. Dit was wel leuk aangezien we met z´n achten waren. (Natuurlijk wel heel erg Hollands die pannenkoeken maar wel erg lekker.)
Vrijdag zijn we met z’n drieën naar de hermitrage wal gegaan. Dit was een wat groter winkelcentrum. Hier hebben we een cadeautje voor de kleinzoon van Rene gekocht omdat we vinden dat we zondag niet met lege handen aan kunnen komen. Verder heb ik nog een lange broek gekocht omdat we op stage in lange broek moeten lopen (natuurlijk mag een rok over de knie wel maar ik wil eerst kijken hoe de cliënten op stage zijn voordat ik zoiets aan ga doen. Toen we terug kwamen werden we uitgenodigd door twee bewoners om vanavond te komen kijken bij de Salsa les. Ik was wel benieuwd hoe dat ging dus wij met z’n allen daar naar toe. Het is wel heel leuk om te zien hoe dat gaat. Het is in een café/restaurant Broki aan de waterkant. Waterkant is echt schitterend om te zien. Heel mooi. Het cafe ligt aan het water en als je daar zit heb je echt een schitterend uitzicht (zie de foto als het me lukt om deze erbij te zetten). Het was heel leuk om te zien hoe er in totaal 30 dames en 1 jongen de Salsa aan het leren zijn. Om het dansen uiteindelijk onder de knie te krijgen werden er een aantal Surinaamse jongens uitgenodigd om ook mee te dansen zodat de dames roulerend een danspartner hadden. Suze en May zijn aan het denken om volgende maand ook een cursus te volgen voor 60 SLD (= 18 euro). Ik weet nog niet of ik mee ga doen maar we zullen zien. Heb nog even te tijd om dat te beslissen. (Aangezien ik in Nederland met Zumba ook steeds achter liep met de pasjes weet ik niet of het verstandig is ).
Terwijl de twee huisgenoten aan het dansen waren hebben we ook de omgeving van de waterkant verkent. Hierna zijn we bij Broki wezen eten (en heb ik eindelijk mijn eerste Roti in Suriname gegeten met Kip en Kousenband….. het was heerlijk!!!). Om half negen zijn we terug gegaan naar het huis en hebben we ons klaar gemaakt om op stap te gaan. We zijn naar cafe La Caff gegaan. Dit is op vrijdag de ontmoetingspek voor de Nederlandse studenten en het had heel veel weg van het oud en nieuw van Z-Afrika en het Carnaval van Maastricht. Lekker op straat staan en gezellig kletsen met elkaar onder het genot van een drankje. Heel erg leuk.
Morgen is de planning om naar het onafhankelijkheidsplein te gaan omdat hier toch een soort van carnavalsoptocht is. Ben benieuwd. Ik zal jullie op de hoogte houden.
Kus Sanne

donderdag 11 februari 2010

Lekker in de Hangmat.

Zwembad


En er is er nog een gelukt. Ons heerlijke zwembad :-)

Yeah nog een foto :-)


Het duurt lang maar soms lukt het ineens wel.

Foto

woensdag 10 februari 2010

Eerste dagen.

Afgelopen nacht heb ik heerlijk geslapen. Merkte toen ik in bed lag dat ik best moe was dus viel eigenlijk meteen in slaap. Vanmorgen om 8 uur opgestaan. Heb de laatste rommel nog opgeruimd en ben gaan ontbijten. Omdat Suze nog geen fiets heeft hebben we voor vanmorgen een Taxi gebelt die ons in het Centrum heeft afgezet (Natuurlijk ook wel fijn want de weg kan ik hier niet vinden). Onderweg heb ik mijn ogen uitgekeken. Wat een vervallen huizen staan hier en zo dicht op elkaar! Het had veel weg van de huizen in Johannesburg/zuid-Afrika staan. Overal een hek omheen. In Paramaribo wisten we nog niet echt waar we waren. We hebben gewoon een rondje gelopen en gekeken naar de straatnamen en deze gezocht op de kaart. Ondertussen heb ik mijn ogen uitgekeken. Mensen met vogelhokjes op hun schouder en een vogel daarin en ook weer de vervallen huizen/winkels en wat een puinhoop op straat. Pap, mam en Carlijn hadden dit wel verteld maar dat het zo erg was.... (Adri hierbij viel mijn rommel echt nog super mee ;-) )
Toen we eenmaal wisten waar we zaten zijn we met z'n drieën naar de FMZ gelopen. Afdeling FMZ is gevestigd in het gebouw van het Ministerie en Politie. De voorkant van dit gebouw ziet er prima uit maar omdat wij van de achterkant aan kwamen konden we zien dat de zijkanten ook niet goed onderhouden zijn. Wij naar binnen... zitten daar een stuk of 10 surinamers te wachten in een hal zonder dat er ook maar een receptie o.i.d. is. Er zitten totaal Rechtshulp, Kinderbescherming en nog eentje alleen die ben ik vergeten. Mijn afdeling zit op de bovenste verdieping. Hier hebben we Rene Gejadhar ontmoet. Deze meneer heeft voor ons de stageplaatsen geregeld en is tevens gelijk de stagebegeleider van Suze en mij. Rene is hoofd van de FMZ. Hij heeft ons verteld dat we as maandag gaan beginnen. We beginnen om 7.00 uur en werken dan tot 15.00 uur. Het is de bedoeling dat we 2 dagen op kantoor werken om de verslagen etc uit te werken en dat we 2 dagen gaan werken in de gevangenis (spannend!!!). In de gevangenis zullen we gesprekken gaan voeren met de cliënten. Afgelopen maandag zijn er nog 2 studenten begonnen. Deze hebben we wel snel gezien maar maandag zullen we ze spreken en horen hoe zij het ervaren.
Hierna zijn we gaan lunchen bij Zus&Zo met een uitzicht op de palmentuin. Heel mooi maar ook hier weer vervallen en veel rotzooi.
Hierna zijn we boodschappen gaan doen en terug naar het appartement gegaan. lekker gezwommen en gegeten. Vrijdag gaan we op stap met iedereen naar een Cafe waar heel veel Nederlanders komen (ben benieuwd) en Zaterdag is er in het appartement een feest. Zondag zijn we door Rene uitgenodigd om naar zijn huis te komen.
Tot de volgende keer.
Foto's lukt nog niet omdat de verbinding hier nog niet goed is. Deze houden jullie van me tegoed.

dinsdag 9 februari 2010

Aankomst

Hallo,

Welkom op mijn eerste blog. Na 10 maanden voorbereiding is het dan eindelijk zo ver.... 5 maanden stage in Suriname. Ik ben hier met 2 klasgenoten (May en Suze) en ik ga samen met Suze stage lopen bij de FMZ (=Forensische Maatschappelijke Zorg)(in Nederland is dat de Reclassering).
Vanmorgen zou Thijs mij om 4.00 op komen halen (en zoals gewoonlijk was hij weer 10 min te laat!!) Dus om 04.10 uur zijn thijs en ik vertrokken naar Schiphol (nadat we uitgezwaaid werden door Lennard en Marjolein). De reis ernaartoe verliep prima. We hebben in een stuk door kunnen rijden en om 05.40 waren we op schiphol. Hier stonden May en Suze al te wachten. Gelukkig hadden we ons van te voren ingecheckt en konden we onze bagage meteen afgeven. Dit gaf weer wat problemen om omdat onze visum maar geldig is voor 3 maanden en we een terugvlucht geboekt hebben voor over 5 maanden. Na uitgelegd te hebben dat we deze visum in Suriname moeten verlengen kwam het volgende probleem... Mijn Koffers waren te zwaar. Mijn hoofdbagege woog 29 kilo en mijn Handbagage in totaal 12. Ik moest ervoor zorgen dat de hoofdbagage 27 ging wegen en de handbagage in totaal 13. Na wat over en weer geschuif was het gelukt en werd de bagage ingecheckt. Hierna hebben we lekker een kop Koffie gedronken met alle wegbrengers en daarna kwam het afscheid nemen. Gelukkig was het afscheid goed te doen en zijn we al zwaaiend langs de douane gegaan. We hadden alledrie weinig behoefte om de winkels in te gaan dus zijn we meteen naar de gate gelopen. Na drie kwartier konden we dan boarden. Raar als je "gechecht" bent er toch ook nog zo'n liefuitziende hond komt ruiken of je echt geen drugs bij je hebt. We hadden onze plaatsen vrij snel gevonden en toen konden we nog wachten op 2 passagiers die nog niet aanwezig waren (Ik snap dat niet, als je kan gaan wil je toch weg??!!)
Maar met een vertraging van 45 minuten gingen we dan op weg. De reis verliep soepel. We kregen flink te eten en voldoende te drinken en iedereen had een eigen tv scherm in de hoofdsteun van de voorganger met een hele waslijst met films. Om kwart voor drie lokale tijd (vier uur eerder) kwamen we aan op Paramaribo. Vliegtuig uit en wat een warmte zeg. Na nog een half uur stonden we met onze koffers buiten en (gelukkig) stond onze taxi al klaar. We hebben een uur in de auto gezeten toen we aankwamen bij onze verblijfplaats. Het zag er precies zo uit als op de site alleen was ik erg benieuwd hoe de kamer eruit zou zien. Mijn kamer is in totaal 12 m2 de (gelukkig) is de toilet en de douche in een aparte ruimte. Wel jammer dat ik de eerste kakkerlak al heb gezien op mijn kamer (en daar was ik nog wel zo bang voor) dus morgen een goede spuitbus halen. Na het verkennen van de kamer heb ik mijn spullen uitgepakt en ben ik lekker gaan douchen (Koud maar dat is me supper mee gevallen). Hierna hebben we boodschappen gedaan en zijn we lekker gaan relaxen. Vanavond op tijd naar bed en morgen naar Paramaribo om te verkennen.
Foto's zal ik er morgen op zetten.