Blanch Marie.

Zondag morgen werden we om 7.30 uur verwacht bij het Vat (Café). Hier stond een bus klaar die ons naar Nickerie zou brengen. De busreis duurde in totaal ongeveer 4 uur en in Nickerie stond een boot klaar die ons verder zou vervoeren naar Apoera. De hele busreis was het droog gebleven en op het moment dat we de boot ingingen begon het te regenen. Niet fijn om drie uur in een boot te zitten met regen. De reis ernaar toe was dus niet echt leuk. Maar eindelijk kwamen we op Apoera aan (helemaal doorweekt want een poncho houdt ook niet alles tegen). Na een heerlijk kopje warme thee heb ik mijn hangmat opgehangen en heb ik al mijn natte spullen opgehangen in de hoop dat het nog een beetje droog zou worden. ’s Avonds hebben we gezellig gezeten en spelletjes gedaan.
Maandag vertrokken we rond 10 uur om naar de Blanche Marie vallen te gaan. De rit zou ongeveer 2.5 uur duren. Na ongeveer 1.5 uur rijden reden we een klein paadje in. Dit is de enige weg naar de waterval. Na ongeveer 1 km rijden moesten we stoppen omdat er een boom over de weg lag. Normaal hebben ze altijd een kettingzaag bij zich om deze weg te zagen maar helaas vandaag niet. Ze hebben deze boom dus met een soort mes weg gehakt. Eindelijk na een half uur konden we weer verder maar helaas we waren nog geen 500 meter weg of er lag nog een boom over de weg. Deze werd ook weer weggehakt en zo konden we na een half uurtje weer verder. Maar helaas nu ook weer na een aantel meter een mooie boom over de weg. Deze werd ook weer weggehakt en eindelijk konden we weer verder rijden. Gelukkig zijn we hierna geen bomen over de weg meer tegen gekomen en reden we in een stuk door. Onderweg heeft de gids nog een Kaaiman gevangen die in een plas aan het zwemmen was. Hij heeft de mond dicht geplakt en meegenomen. We kwamen aan bij een hutje waar we hebben gegeten. Hierna hebben we de kaaiman weer vrijgelaten (Nadat iedereen met hem op de foto is geweest). Na de lunch moesten we nog 1 Km lopen om bij de Blanche Marie vallen te komen. Onderweg hoor je de waterval al vallen. Schitterend geluid. Daar aangekomen heb ik echt genoten. Heel mooi om de waterval te zien. We hebben daar onze zwemkleren aangetrokken en hebben we in het water gelegen. Na een half uurtje zijn we weer vertrokken. Ik heb echt genoten van de Blanche Marie. Heerlijk in het water gelegen en gekeken hoe mooi het was. Gelukkig is het ook deze dag droog gebleven en hebben we kunnen genieten van het weer.
Dinsdag was het weer een regenachtige dag. We zijn als eerste naar een oud treinstation gereden. Dit gebouw met bijbehorende treinrails zijn gebouwd om bauxiet te vervoeren van het bakhuisgebergte naar Apoera. Helaas bleken bauxietmaatschappijen niet geïnteresseerd te zijn waardoor deze rails nooit in gebruik is genomen. Zonde dat een goed station en bijbehorende rails niet gebruikt worden. Na een bezoek aan het station zijn we naar een indianendorp gegaan. Hier konden we sieraden kopen. Na dit bezoek zijn we teruggelopen, hebben ons opgefrist en zijn naar het centrum van Apoera gelopen. Apoera is de enige stad in het binnenland van Suriname die niet spontaan ontstaan is. Apoera moest het belangrijkste havenstad worden. Helaas is dit niet gelukt. We hebben een rondje in het dorp gelopen, wat gedronken en zijn toen terug gegaan.
Op woensdag zijn we weer terug gegaan richting Paramaribo. Gelukkig was het droog waardoor de bootrit een stuk fijner was. Ik heb echt 4 hele leuke dagen gehad. Heerlijk om in de natuur te zijn.

Koninginnendag.
Op koninginnendag werd er speciaal voor de stagiaires een feest georganiseerd bij Zus&zo. Er stond een DJ te draaien (met Hollandse muziek) en er waren Hollandse hapjes (Zuurkoolstamp ). Het was wel leuk maar ik heb toch wel echt koninginnendag gemist die in Nederland wordt gevierd. (Maar volgend jaar ben ik weer van de partij). ’s Avonds ben ik naar het Torarica hotel geweest waar de dijk een optreden heeft gegeven.

Dag van de Arbeid.
Op zaterdag was alles in Paramaribo gesloten omdat het de dag van de arbeid hier een feestdag is. Ik ben met twee andere naar de waterkant geweest. Hier stonden een aantal kraampjes waar eten, sierraden en speelgoed verkocht werden. Verder was er een trimloop. We zijn langs de kraampjes gelopen en hebben hierna gezellig aan de waterkant gezeten. In totaal waren er ongeveer 10 Nederlanders. Heel leuk om tussen de Surinamers te zitten. ’s Avonds was de uitreiking van de trimloop en was er een groot podium waar muziek was. Ik heb een hele gezellige dag gehad.
Tot de volgende Blog. Liefs Sanne