Matapica

Matapica.

Vrijdag ben ik met 2 huisgenoten naar Matapica geweest. Rond twaalf uur kwam de taxi die ons naar Leonsberg bracht. In de taxi begon het te regenen. Ik baalde op dat moment heel erg omdat ik weinig zin had om in het bootje weer helemaal doorweekt te worden. Aangekomen bij Leonsberg moesten we in een bootje (gelukkig overdekt) en staken we de Surinaamse rivier over naar New Amsterdam. Hier aangekomen werden we met de auto weggebracht naar een andere boot, gelukkig ook overdekt want het regende nog steeds :-(. Met deze boot moesten we de Commewijne rivier oversteken. Aan de overkant hebben we aan het water in een hutje geluncht. Onder het lunchen heeft het nog 2x heel hard geregend. Toen we vertrokken was het eindelijk droog. Gelukkig maar want we moesten vanaf hier drie kwartier vaten in bootjes die niet overdekt waren. De tocht naar het Matapicastrand was door allerlei kleine riviertjes met aan weerszijde moeras, een schitterende tocht. Bij Matapica aangekomen werd er ons meteen verteld dat er op dat moment een schildpad aan land was. We zijn toen snel naar de plek gelopen waar hij lag. Het was een Leatherback. Deze graaft zijn eieren ongeveer 80 cm in de grond. Hij lag daar en was met zijn achterpoten aan het graven. Op het moment dat hij aan het graven is moet je ervoor zorgen dat hij je niet ziet omdat hij anders stopt en weer terug naar zee gaat. Op een moment ging er iemand van het eiland kijken of hij al in trance was om eieren te leggen zodat we dichterbij konden komen. Dit was het geval dus konden we dichter bij komen. Een letherback schildpad legt tussen de 50 en 170 eieren waarvan er 85% uitkomt. Na ongeveer 9 weken komen de kleine schilpadjes naar boven en gaan dan de zee in. Als de schildpad klaar is met het leggen van de eieren maakt hij het gat weer dicht en gaat terug de zee in. Het was echt heel mooi om te zien dat hij eieren aan het leggen was en hoe hij het gat dan vervolgens weer dicht maakt. We zijn hierna teruggegaan naar onze slaapplaatsen. De bootsman was zo aardig geweest om onze bagage naar de overnachtingsplek te brengen. We hadden de keuze om in een tent te slapen of in onze hangmat. Omdat het die ochtend zo geregend had besloot ik om in de tent te slapen. We lagen aan het strand en dit was voor het eerst dat ik een strand in Suriname zag. Heel erg mooi!! Hierna heb ik mijn hangmat opgehangen om lekker tussen de bomen te leggen en te lezen. Heerlijk .
’s Avonds hebben we lekker bij het kampvuur gezeten en rond 22 uur werden we opgehaald om over het strand te lopen en naar schildpadden te zoeken. ’s Avonds mag je alleen over het strand lopen met een infrarood zaklamp dus als je een schilpad zag kon je niet heel veel zien. Al vrij snel kwamen we bij een vers spoor wat betekende dat er een schildpad aan land was gekomen om eieren te leggen. Het was een green turtle. Deze was zichzelf aan het ingraven om daarna te kunnen gaan leggen. We besloten om nog een stukje door te lopen. Onderweg stopte we nog bij oude nesten die uitgekomen waren om te kijken of er nog schilpadden waren die nog niet boven waren gekomen. In de eerste 4 nesten zaten alleen nog schillen in. Deze schil voelt net zo als een kapotte ballon. Bij het vijfde nest hadden we meer geluk en zaten er nog 4 schildpadjes in. Een schildpadje was gehandicapt want die kon 1 voorpoot niet gebruiken. De schilpadjes hebben we meegenomen in een emmer om de volgende morgen in zee te zetten. In totaal zijn we 5 schildpadden tegen gekomen. Bij de laatste wilden we blijven zitten om te kijken maar helaas had hij ons gezien en ging terug de zee in. Teruggekomen heb ik nog wat gedronken en ben ik lekker gaan slapen.
Zaterdag werd ik vroeg wakker en ben ik opgestaan. Na een uur kwam Ruben (touroperator) om te vertellen dat er verderop weer een schildpad lag. We zijn toen met z’n vieren gaan kijken en namen de kleine schildpadjes mee om ze vrij te laten. Ik vind het echt heel mooi om te kijken hoe de schildpad zichzelf ingraaft om de eieren te leggen en vervolgens het weer dicht graaft. De Kleine schildpadjes hebben we vervolgens op het strand los gelaten zodat ze naar zee konden lopen. Alleen de schildpad met de handicap lukte niet om zelf naar zee te kruipen dus hebben we deze geholpen zodat hij met de zee meegevoerd werd. ’s Middags hebben we lekker aan het strand gezeten en zijn we rond 13 uur weer met het bootje mee terug gegaan. Ik heb echt een heel leuk weekend gehad!
Tot de volgende blog! Liefs Sanne