Waterkant.

Donderdag ben ik samen met Suze voor het eerst op de fiets geweest. Raar om te fietsen in Paramaribo  Ik ben constant aan het denken: “links fietsen”, “Links fietsen”. Heel apart. Maar het ging prima. Gewoon achter elkaar en goed LINKS blijven. We zijn samen maar de Maretraite Mall gefiets. Wat een winkelcentrum (not!!!) Echt hier is werkelijk niks te beleven. We hebben een rondje gelopen en een heerlijke ijskoffie gedronken waarna we naar de telesur (surinaamse provider) gefietst zijn. Hier hebben we een Sim-kaart gekocht (raar dat je dit alleen maar kan als je een Paspoort kan tonen – Ik kon er namelijk wel gelijk 2 kopen, eentje voor May omdat ze al op stage was). Dit zal wel een van die vage Surinaamse regeltjes zijn…. Na ons fietstochtje hebben we heerlijk gelezen in onze hangmatten. ’s Avonds kwamen de medebewoners terug van de stage. Deze studenten zijn al bezig met hun definitieve visum aanvraag en via hen ben ik erachter gekomen dat je voor deze aanvraag dus weer diverse gegevens nodig hebt. Het komt erop neer dat ik alles wat ik in Nederland al een keer heb ingeleverd nog een keer hier in Suriname moet inleveren. Dit is voor mij dus een probleem omdat ik door de verhuizing geen idee heb waar alle spullen zijn gebleven. Misschien heb ik het wel weg gegooid of misschien ligt het ergens in een doos….. Echt werkelijk geen idee. Na diverse telefoontjes te hebben gepleegd (zonder dat de juiste papieren terecht zijn) zijn we naar een pannenkoekenhuis gegaan. Dit was wel leuk aangezien we met z´n achten waren. (Natuurlijk wel heel erg Hollands die pannenkoeken maar wel erg lekker.)
Vrijdag zijn we met z’n drieën naar de hermitrage wal gegaan. Dit was een wat groter winkelcentrum. Hier hebben we een cadeautje voor de kleinzoon van Rene gekocht omdat we vinden dat we zondag niet met lege handen aan kunnen komen. Verder heb ik nog een lange broek gekocht omdat we op stage in lange broek moeten lopen (natuurlijk mag een rok over de knie wel maar ik wil eerst kijken hoe de cliënten op stage zijn voordat ik zoiets aan ga doen. Toen we terug kwamen werden we uitgenodigd door twee bewoners om vanavond te komen kijken bij de Salsa les. Ik was wel benieuwd hoe dat ging dus wij met z’n allen daar naar toe. Het is wel heel leuk om te zien hoe dat gaat. Het is in een café/restaurant Broki aan de waterkant. Waterkant is echt schitterend om te zien. Heel mooi. Het cafe ligt aan het water en als je daar zit heb je echt een schitterend uitzicht (zie de foto als het me lukt om deze erbij te zetten). Het was heel leuk om te zien hoe er in totaal 30 dames en 1 jongen de Salsa aan het leren zijn. Om het dansen uiteindelijk onder de knie te krijgen werden er een aantal Surinaamse jongens uitgenodigd om ook mee te dansen zodat de dames roulerend een danspartner hadden. Suze en May zijn aan het denken om volgende maand ook een cursus te volgen voor 60 SLD (= 18 euro). Ik weet nog niet of ik mee ga doen maar we zullen zien. Heb nog even te tijd om dat te beslissen. (Aangezien ik in Nederland met Zumba ook steeds achter liep met de pasjes weet ik niet of het verstandig is ).
Terwijl de twee huisgenoten aan het dansen waren hebben we ook de omgeving van de waterkant verkent. Hierna zijn we bij Broki wezen eten (en heb ik eindelijk mijn eerste Roti in Suriname gegeten met Kip en Kousenband….. het was heerlijk!!!). Om half negen zijn we terug gegaan naar het huis en hebben we ons klaar gemaakt om op stap te gaan. We zijn naar cafe La Caff gegaan. Dit is op vrijdag de ontmoetingspek voor de Nederlandse studenten en het had heel veel weg van het oud en nieuw van Z-Afrika en het Carnaval van Maastricht. Lekker op straat staan en gezellig kletsen met elkaar onder het genot van een drankje. Heel erg leuk.
Morgen is de planning om naar het onafhankelijkheidsplein te gaan omdat hier toch een soort van carnavalsoptocht is. Ben benieuwd. Ik zal jullie op de hoogte houden.
Kus Sanne