Nickerie

Hallo.

Hier vanuit Paramaribo een kort berichtje. Afgelopen weekend ben ik naar Carlijn in Lelydorp geweest. Op vrijdagavond zijn we (Suze is met mij mee gegaan) met de bus richting Lelydorp gegaan waar we werden opgehaald door Rowel (de stiefvader van Jean-pierre) en Carlijn. Die avond had Jean-Pierre een optreden met zijn band waar wij natuurlijk zijn gaan kijken. Jean-Pierre speelt gitaar in een rock band. Niet helemaal mijn muziek maar leuk om een keer te luisteren naar zijn band. Om 2 uur zijn we naar huis gereden en het zou een korte nacht worden omdat we de volgende morgen rond 5 uur op zouden staan om naar Nickerie te rijden. Helaas hadden we ons verslapen en werden we om 6 uur wakker (maar natuurlijk lag iedereen binnen ook nog te slapen dus wel fijn dat we nog een uurtje langer hebben geslapen).
Uiteindelijk was iedereen om 6.30 wakker en rond 8 uur zijn we samen met Rowel en Joan (moeder van Jean-Pierre) vertrokken. De weg ernaartoe was echt schitterend. In Nickerie wordt het meerendeel van de Surinaamse rijst geproduceerd. Heel mooi om de uitgestrekte velden te zien.
In Nickerie aangekomen hebben we eerst een stukje rondgereden en zijn we gestopt bij de duinen. Nickerie is al 2 keer helemaal overspoeld geweest. De duinen die er nu zijn is door Nederland gemaakt. Nu hebben ze (tot nu toe) geen last meer gehad van overstromingen.
Tegen 16 uur zijn we naar kennissen gereden waar we ons hebben opgefrist. Voor Suze en mij was het niet helemaal duidelijk wat de bedoeling was van het weekend. In Nickerie schijnt het met Pasen een drukke boel te zijn. Er waren diverse festiviteiten. Om 19.00 zijn we met de auto naar een plaats gereden waar een competitie was wie de mooiste stereo installatie in de auto had. Heel raar om zo’n wedstrijd te zien. Er kwam op een gegeven moment een auto aanrijden met een fiets erop. Ook met deze fiets was een wedstrijd gehouden. Deze hebben we alleen niet gezien. Na een tijdje zijn we ergens wat gaan drinken. Hierna zouden we eigenlijk nog doorgaan maar Suze en ik waren zo moe. Als we vooraf hadden geweten dat alles pas ’s avonds/’s nachts plaats zou vinden waren we die middag even een paar uur een dutje gaan doen zodat we wel door hadden kunnen gaan maar wij waren zo moe dat we terug zijn gegaan en als een blok in slaap zijn gevallen.
De volgende morgen hebben we nog heerlijk gegeten bij de mensen waar we geslapen hadden en zijn we weer richting Lelydorp gereden. Daar aangekomen hadden Jean-Pierre en Carlijn heerlijk het paaseten gemaakt.

Deze week hebben we niet in de gevangenis kunnen werken omdat de cipiers aan het staken waren. De bondsvoorzitter is buiten functie gesteld omdat hij uitlatingen over het ministerie van politie en justitie had gedaan in een interview. Gelukkig is de staking weer opgehouden en kunnen we volgende week weer gewoon naar de gevangenis. Op woensdag kreeg ik van mijn stagebegeleider een nieuw dossier van een arrestant. Ik moet voor de rechter een voorlichtingsrapport schrijven over deze jongen. Ik ben donderdag naar het cellenhuis geweest om een gesprek met hem te voeren. Deze keer ben ik alleen naar het cellenhuis geweest. Het gesprek ging goed. Vind het wel leuk om deze gesprekken te voeren. Zo gaat de dag een beetje snel. Volgende week nog een gesprek met de moeder en dan kan ik het rapport schrijven.

Aankomend weekend gaan we waarschijnlijk weer naar Nickerie waar we een Hindoestaanse bruiloft gaan bijwonen. Heb er super veel zin in en ben heel benieuwd hoe dat zal zijn.
Tot de volgende Blog. Liefs Sanne